Akıcı bir İngilizce için 3 ipucu!

Bu yazımızdaki 3 ipucunun akıcı konuşmanızda çok işe yarayacağına emin olabilirsiniz. Şimdiden başarılar.

1. Sesleri birleştirme

Ana dili İngilizce olanlar sıklıkla kelimeleri ve sesleri kısaltırlar, keserler, birleştirirler veya dışarıda bırakırlar. Bu İngilizce öğrenenlerin neden onları anlamadığının en önemli sebebidir. Bunları öğrenmek ise düşündüğünüz kadar zor da değildir.

Birçok kişiye kulak verdiğinizde çok hızlı konuşulduğu için İngilizceyi anlayamadığını söylediklerini fark edersiniz. Aslında bu doğru değildir. Eğer siz de ana dili İngilizce olanların günlük hayatta kullandığı konuşma biçimlerini öğrenirseniz ve uygulamaya çalışırsanız, anlamanızın, hızlı konuşulmasını dert etmeden, dramatik bir şekilde iyileştiğini görürsünüz.

Aşağıda en çok kullanılan 10 ses birleştirme verilmiştir.
What are you = whatcha/whatch-ya- What are you doing? (wha-tchya doin’?/ Wha-da-ya doin’?)
What did you = “wha-djya”- What did you do today? (“wha-djya do-daday”)
What do you = “wha-da-ya”- What do you think? (“wha-da-ya think?”)
Going to = gonna
Want to = wanna
Got to = gotta
Should have = shoulda
Could have = coulda
Would have = woulda
Give me = gimme
2. İfade Belirleyicileri

İfade belirleyicileri konuşmanın eksikliğini kapatmada, bağlantı kurmada, ara vermede veya ritim oluşturmada çok önemli işlevleri olan kelimeler veya ifadelerdir. Her dilde bu ifade belirleyicileri mevcuttur. İngilizcedeki ifade belirleyicilerine örnek verirsek eğer: So, Look, You See, Like, You Know, Kind of/Kinda, Well, I mean, alright, anyway, actually, now, well gibi ifadeleri sıralayabiliriz.

İfade belirleyicilerini kullanmamızın sebebi bir robot gibi konuşmamamız, yani düşünen, bazen söyleyeceği şey aklına gelmeyen, söyleyeceğini önce belli bir süre tasarlayan ve bu sırada belki de hiç anlamı olmayan sesler, ifadeler kullanan varlıklar olmamızdan kaynaklanmaktadır.

İfade belirleyicilerini kullanmayı bilmek akıcı iletişim için son derece önemlidir. Çünkü bu ifadeler bize düşünmek için zaman verirler, konuşurken aradaki boşlukları doldururlar, konuyu değiştirmemizi sağlarlar ve ifadelere duygusal durumumuzu katarlar.

3. Tonlama/Ritim ve Akış

Telaffuzdaki temel yanlış telaffuzun ders kitaplarından öğrenilmeye çalışılmasıdır. Tamamen yanlış bir yaklaşımdır. Bilmeniz gereken ilk şey aksanınızın bir sorun olmadığıdır. Siz dilin müziğine, ritmine, iletişimin akışına ve söz gruplarına dikkatinizi verdiğinizde sizi dinleyenler sizi anlamak için en çok belirli kelimelere odaklanırlar.
Ayrıca, birkaç kelimeyi birleştirerek tek bir seferde söylemesi de günlük dilde çok yaygındır. Mesela Where is Bob? İfadesi tek bir ses olarak “wherezbob” olarak tek bir seferde söylenir. Cevap olarak ise örneğin “Bob is on the phone” demek yerine birleştirmeler yaparak “Bobizon thePhone” denebilir ve burada görüldüğü gibi beş farklı birim sadece iki ifade içinde iki zamanda söylenmiştir.

Tonlama, ritim ve akış için en faydalı çalışmalardan birinin ana dili İngilizce olanları taklit etmek olduğunu söyleyebiliriz. Eğer taklit ederken abartırsanız yani sesleri daha yüksek söyleyip artikülasyon organlarınızı daha keskin bir şekilde kullanırsanız akıcı konuşmaya daha çabuk alıştığınızı görürsünüz.